برنامه‌ریزی استراتژیک گونه‌ای از برنامه‌ریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژی‌هاست. از آنجایی که استراتژی می‌تواند عمر کوتاه یا بلند داشته باشد، برنامه‌ریزی استراتژیک می‌تواند برنامه‌ریزی بلند‌مدت یا کوتاه‌مدت باشد، اما هر کدام رویکردی متفاوت دارند.
چکیده
هنگامی که افراد در انتظار آینده هستند و درگیر برنامه ریزی می شوند چگونگی آینده مطلوب را تعیین میکنند و با استفاده از روش سیستماتیک تلاش میکنند تا موفقیت آینده مورد نظرشان را تضمین کنند، بنابراین، برنامه ریزی نوعی تجربه مشترک انسانی است.این نوشتار به معرفی برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی عملیاتی می پردازد و همچنین مدل ها و تکنیک های این دو برنامه ریزی را به طور مختصر شرح می دهد، و درنهایت به تفاوت میان برنامه ریزی استراتژیک و عملیاتی می پردازد.
واژگان کلیدی
برنامه، برنامه ریزی، برنامه ریزی استراتژیک، برنامه ریزی عملیاتی.
مقدمه
در میان همه وظایف مدیریت برنامه ریزی از اساسی‌تر‌ین آنهاست که مانند پلی زمان حال را به آینده مرتبط می سازد. به عبارت دیگر برنامه‌ریزی میان جایی که هستیم
تعاریف و مفاهیم اساسی
استراتژی به عنوان یک مفهوم برآورنده هماهنگی بین سازمان و محیط بیرونی آن است که آغاز کاربرد آن در بخش‌های سازمان به نیمه دوم قرن بیستم بر می‌گردد. در سالهای اخیر علیرغم تاکید بر اهمیت موضوع بر روی تعاریف مفهوم در ارتباط با مدیریت استراژیک هنوزیک همبستگی فکری کامل وجود ندارد در فرهنگ مربوط به مدیریت سازمان عنوان‌های عمومی از قبیل مدیریت استراتژیک «سیاست سازمان» «برنامه‌ریزی دراز مدت» در استراتژی موسسه و با مفاهیمی از قبیل «استراتژی» و «سیاست» گاهی مترادف یکدیگر و گاهی هم در معناهای مختلف به کار برده می‌شوند.
در حقیقت جدا سازی قطعی بین چنین مفهومی‌هایی شکل می‌نماید اما همراه با تشابهات مورد بحث به لحاظ معنا بین اینها داعای هم معنی بودنشان به طور کامل مشکل است وجود یک سوی تفاوت بین آن‌ها باید بیان نگردد بدین ترتیب در این فصل به مظنور روشن بخشیدن سازماندهی موضوعات مباحثمان نخست مفهوم‌ةای اساسی درارتباط با مدیریت استراتژیک بررسی خواهد شد سپس تشابه و تفاوت‌های بین مفاهیم
